Carretera 3

19 november 2017 - La Junta, Chili

18-11 Naar Villa Cerro Castillo via Coyaique

Midden in de nacht word ik wakker met een metaal gillende fluittoon in mijn oren. Is het de oorverdovende stilte in dit dorp, of is het antigeluid van de 4 cylinder Nissan diesel die de hele dag de oren streelt? Gelukkig val ik weer snel in slaap en vanmorgen is het geluid verdwenen.

We rijden de oude weg, de klassieke ruta 7, naar Coyaique. Die is nog geheel gravel en de eerste helft kom je geen kip tegen. Alleen een paar cabballeros die koeien begeleiden naar een andere weide. Voorbij Villa Ortega wordt de weg opgeknapt en dat levert nogal wat vertraging op. Langzaam rijden en even wachten bij stukken met maar een rijstrook. Het landschap is weer geheel anders. Prachtige perspectieven, nauwelijks te omschrijven. Het uitzichtspunt boven Coyhaique is werkelijk prachtig, maar het regent en het zicht is beperkt. We vinden geen goede match met de stad. Kunnen geen goede parkeerplek vinden en rijden tegen het eenrichtingsverkeer in. We denken het slachtoffer te zijn van zinsbegoocheling als we een gele truck uit Aduard zien die een 40 voetscontainer dwars op de weg parkeert. Een afdankertje dat hier naar toe verkocht is? Geeft ons toch een beetje thuisgevoel hier. Het winkelsysteem is goed ontwikkeld, alles is te krijgen. We laten ons weer verleiden door een dame in een koffietent. De plakjes chocolade kuchen lijken dun. Doen we er allebei maar een. En dan komt ze met stukken waar je u tegen zegt. Suiker, Chocolade, vet. Drie dagen op water en brood om dit weer op te lossen. De lokale supermarkt heeft een goede vleesafdeling. Dus we laten een paar mooie stukjes lomo afsnijden. En een paar stevige kippepoten.

De route naar Villa Cerro Castillo overtreft alles wat we tot nu toe gezien hebben. Daardoor zijn we regelmatig stil van verbazing. Wat een genot om dit allemaal te kunnen zien. Het weer knapt ook steeds meer op, behalve de harde wind die alleen maar toe lijkt te nemen.

Morgen verkiezingen, wat moeten we verwachten, vraag ik een Chileen die hier ook met zijn vrouw in zijn mobil home logeert. Blijf waar je bent, want er wordt wild geschoten, vooral op vreemdelingen, zegt hij grappend. Wat verwacht je van de uitslag? Ik denk dat de rechts conservatieve kandidaat gaat winnen, zegt hij met een spijtig gezicht. Waarom? Zittend president Michelle Bracelet, socialistische partij,  is niet meer verkiesbaar, en bovendien is haar populariteit erg gedaald. Onbegrijpelijk want ze heeft veel goede dingen gedaan aan het onderwijs, inkomenspolitiek, gezondheidszorg. Maar het volk is een beetje verveeld, en misschien verwend en wil een andere politieke kleur. Het lijkt Nederland wel, reageer ik.  Hij en zijn vrouw zijn grafisch ontwerper en zijn niet aan een lokatie gebonden. Ze hebben hier een stuk grond gekocht waarop ze een huis willen bouwen. Ze wachten op een subsidie. In afwachting daarvan wonen ze hier in een caravan die op hun pick-up stond. We zagen hem al, maar dachten dat ie afgedankt was.

We staan op camping Sendero Patagonia. Met ook een hostel en we mogen van de gemeenschappelijke keuken en leefruimte gebruik maken. De kachel brandt en het is gezellig. We ontmoeten weer Coline uit Lyon, (die we ook in La Junta spraken) maar ook Annette en Marc toevallig beiden uit Stuttgard en Nick die Australische en Canadese roots heeft. Ze reizen allemaal alleen, maar delen op deze ontmoetingsplaatsen graag hun ervaringen. Een jaar, 14 maanden, ze zijn allemaal lange tijd van huis. Maar onderbreken wel hun reis om met kerst thuis te zijn. De een heeft alle roots losgelaten, voor de ander wacht de baan weer die ze achterlieten. Wat is verstandig? Er ontspint zich een aardige discussie over. Zekerheid of avontuur. Heeft ook met je zelfvertrouwen te maken. Nick is politicoloog en gespecialiseerd in bestuurlijke aspecten van het bestrijden van terrorisme. Hij is opzoek naar een heel ander onderwerp en gebruikt zijn resi om daar goed over na te denken. Annette is lerares en stapt volgend jaar gewoon weer in haar baan. Ze weet alleen niet of ze dat nog leuk vindt.

We krijgen nog wat nuttige tips van degenen die de andere richting opreizen. Wat is wel of niet interessant om te doen. De tips over de meerdaagse hikes met kamperen in tentje een besneeuwde camping laten we graag aan ons voorbijgaan.  

Foto’s

6 Reacties

  1. Ton:
    19 november 2017
    Mooie verhalen, zeker op zondagmorgen als er geen Volkskrant is. Je hebt in ieder geval geen last van een schrijversblok. Veel plezier nog.
  2. Wilma:
    19 november 2017
    Bedankt voor weer een mooi verhaal en prachtige foto's😘
  3. Ria&Leo:
    19 november 2017
    Schiet al lekker op naar ‘t zuiden. Straks om het meer Lago Gral Carrera heen?
  4. Bianca:
    19 november 2017
    Prachtig verhaal.
  5. Florence:
    19 november 2017
    Wat een prachtige foto’s. En idem verhaal. Schrijverstalent!
  6. Marjan Boomsma:
    24 november 2017
    wat een supermooie omgeving en wat een mooie ervaringen weer