Voor het vertrek naar Chili
2 november 2017
2 november
Vandaag gaan we op pad. Gelukkig wordt het land weer met ferme hand geregeerd, maar of dat de goede kant op gaat? We zien het over twee maanden wel weer. Ook of Europa nog bestaat, daar in is het vertrouwen iets groter als we zien hoe afscheidingsbewegingen succesvol het bos in worden gestuurd. Dan kunnen wij ons concentreren op een stukje van de nieuwe wereld. Via Parijs vliegen we naar Santiago. Daar blijven we een paar nachten om te acclimatiseren en de reis voor te bereiden. Dan gaat de grote rit beginnen. Met een pick up truc met opbouwhuisje en 4 aangedreven wielen moeten we de deels onverharde wegen en het soms gure klimaat in het verre zuiden kunnen verslaan. Hemelsbreed gaat het om nog geen 2000 kilometer, maar vooral in het zuiden is de weg primitief en moeten we vaak met een ferry flinke fjorden oversteken. Gelukkig hebben we afgelopen zomer vast wat kunnen oefenen in Noorwegen. Hoewel de wegen daar excellent zijn en er ontelbare tunnels en bruggen zijn aangelegd. Zover is het in Chileens Patagonie nog lang niet, ondanks de grootse plannen van Pinochet, een paar decennia geleden, om het zuiden van het land beter te ontsluiten. Vanuit bepaalde regio's is de bewoonde wereld van Argentinië veel beter te bereiken, en dat moet voor een strategisch denkend heerser een onprettige gedachte zijn geweest. Wat het resultaat van zijn plan is zullen we met eigen ogen gaan bekijken.
Op de luchthaven van Santiago staat een transfer voor ons klaar. We zijn het niet eens over de interpretatie van de tekst van de KLM service. Is het een auto met of zonder chauffeur. Daar begint al het eerste avontuur. Eerst maar eens even vliegen door de nacht, een ritje van 14,5 uur volgens schema.
Ben benieuwd naar de avonturen die jullie gaan beleven.
Zal wel verschil zijn met Noorwegen, zeker de wegen......